قصيده قلمى

قلمى


قلمى وسط دواره الحبر غاص
ثم غاص
ثم غاص
قلمى فى لجه الحبر اختنق
وطفت جثته هامدة فوق الورق
روحه فى زبد الاحرف ضاعت فى المدى
ودمى فى دمعه ضاع سدى
ومضى العمر ولم يأت الخلاص
اه يا عصر القصاص
بلطة الجزار لا يذبحها قطر الندى
لا مناص
آن لى ان اترك الحبر
وأن أكتب شعرى بالرصاص !